Στον δεύτερο χρόνο της ζωής της η μικρή Χλόη Λεβίν διαγνώστηκε με εγκεφαλική παράλυση. Όταν οι γονείς της έμαθαν για μια νέα κλινική δοκιμή που γινόταν στο πανεπιστήμιο Duke στη Βόρεια Καρολίνα, ζήτησαν να συμμετάσχει και το κοριτσάκι τους. Έτσι, στις 27 Μάιου του 2008, έγινε στην Χλόη μια ένεση που κράτησε μόλις είκοσι λεπτά όμως άλλαξε θεαματικά τη ζωή της. Το "φάρμακο" προήλθε από την ίδια τη Χλόη. Είχε έρθει στον κόσμο μαζί της, και για δυο χρόνια βρισκόταν στο σκοτάδι ενός κρυογονικου θαλάμου. Σήμερα η Χλόη είναι 3,5 ετών. Παίζει, τρέχει και σκαρφαλώνει όπως όλα τα παιδάκια της ηλικίας της.
Όταν γεννήθηκε στην Αριζόνα η Χλόη, δεν ξεχώριζε σε τίποτα από κάθε φυσιολογικό μωρό. Καθώς όμως μεγάλωνε, οι γονείς της παρατήρησαν ότι κρατούσε το μπιμπερό με το αριστερό της χέρι ενώ το δεξί ήταν συνεχώς σφιγμένο σε μια γροθιά κοντά στο σώμα της. Όταν προσπαθούσε να μπουσουλήσει, το δεξί της πόδι σερνόταν πίσω. Αργότερα, η Χλόη άρχισε να στέκεται στα πόδια της, όμως περπατούσε με δυσκολία, έπεφτε συνεχώς και δεν μπορούσε να τρέξει. Το λεξιλόγιό της περιοριζόταν σε πέντε λέξεις.
Η τομογραφία που έγινε στον εγκέφαλο της Χλόης έδειξε κάτι πολύ δυσάρεστο. Μια περιοχή του εγκεφάλου της δεν είχε αναπτυχθεί φυσιολογικά με αποτέλεσμα η μικρούλα να μην έχει τον πλήρη έλεγχο των κινήσεών στην δεξιά της πλευρά. Η διάγνωση ήταν "εγκεφαλική παράλυση", μια κατάσταση που έχει άγνωστη αιτιολογία και ως τώρα δεν είχε θεραπεία. Στην περίπτωση της Χλόης οι γιατροί εικάζουν ότι η εγκεφαλική παράλυση προήλθε από ένα αποφρακτικό εγκεφαλικό επεισόδιο που συνέβη στο έμβρυο είτε στη διάρκεια της κύησης, η κατά την γέννηση. Η διακοπή της ροής του αίματος οδήγησε τα γειτονικά νευρικά κύτταρα σε θάνατο, με αποτέλεσμα να ατροφήσει η περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει τις κινήσεις της δεξιάς πλευράς του σώματος. Η Χλόη άρχισε ειδική θεραπεία χωρίς όμως να υπάρχει ελπίδα για σημαντική βελτίωση.
Μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα πιο ανατολικά, στο πανεπιστήμιο Duke, βρισκόταν σε εξέλιξη μια κλινική δοκιμή που έδινε ενθαρρυντικά αποτελέσματα σε παιδάκια με παρόμοια προβλήματα. Η Χλόη και τα κατεψυγμένα της βλαστοκύτταρα του ομφάλιου λώρου ταξίδεψαν για την Βόρεια Καρολίνα. Μόλις λίγες μέρες μετά την ένεση των βλαστικών κυττάρων, οι γονείς άρχισαν να βλέπουν σημάδια βελτίωσης στη Χλόη. Δυο μήνες αργότερα το κοριτσάκι μπορούσε να περπατήσει κανονικά, και για πρώτη φορά έπιασε την μπάλα και με τα δυο του χέρια. Η Χλόη και η οικογένεια της δεν είναι οι μόνοι που έζησαν το θαύμα. Η κλινική δοκιμή, που ξεκίνησε το 2005, έγινε σε σαράντα ακόμη παιδάκια. Τώρα έχει τελειώσει και αναμένεται να δημοσιευθούν τα αποτελέσματα.
Στο μεταξύ, βρίσκονται σε εξέλιξη οι έρευνες προκείμενου να διευκρινιστεί με ποιο τρόπο είναι δυνατόν βλαστικά κύτταρα του αίματος να θεραπεύουν νευρολογικές παθήσεις. Από τα μέχρι τώρα πειράματα σε τρωκτικά έχει φανεί ότι τα αρχέγονα αιμοποιητικά κύτταρα μπορούν να μεταναστεύσουν στον εγκέφαλο εντοπίζοντας τις προβληματικές περιοχές. Το αποτέλεσμα είναι η ανάπλαση του εγκεφαλικοί ιστοί. Το αναπάντεχο αυτό φαινόμενο γεννά ένα θεμελιώδες ερώτημα: Τα αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα μετατρέπονται σε νευρικά; H μήπως μεταφέρουν σήματα που κινητοποιούν τα νευρικά βλαστικά κύτταρα; Τέτοια ερωτήματα, άλλα και η θαυματουργή βελτίωση της μικρής Χλόης, θα ήταν αδιανόητα πριν από μερικά χρόνια. Η απάντηση, όποια και αν είναι αυτή, θα ανοίξει νέους ορίζοντες στην αναγεννητική ιατρική και θα δώσει μια άλλη διάσταση στον τρόπο που η δυτική επιστήμη σκέφτεται για τους ζωικούς οργανισμούς.