Η προσέγγιση της θεωρίας της ορθολογικής επιλογής (rational choice) στη νομοθεσία για την ανθρώπινη κλωνοποίηση θέτει σαν στόχο την οικονομική αποτελεσματικότητα. Στα οικονομικά μια ex ante Pareto αποτελεσματική, κοινωνική κατανομή ορίζεται ως μια εφικτή κατανομή στην οποία ο Κοινωνικός Προγραμματιστής (social planner) δεν μπορεί να αναδιανείμει τον κοινωνικό πλούτο προς όφελος ορισμένων χωρίς την ίδια στιγμή να βλάψει τουλάχιστον ένα μέλος του κοινωνικού συνόλου. Με την ίδια λογική μια ex ante αποτελεσματική νομοθεσία για την ανθρώπινη κλωνοποίηση είναι αυτή που μεγιστοποιεί τον κοινωνικό πλούτο σύμφωνα με το σύστημα προσδοκιών του κοινωνικού προγραμματιστή.
Για να εντοπιστεί το σημείο αυτό ex ante, μπορεί να χρησιμοποιηθεί (μεταξύ άλλων) και το ρωλσιανό πείραμα σκέψης (veil of ignorance), κατάλληλο για καταστάσεις αβεβαιότητας. Η διαδικασία του κοινωνικού προγραμματισμού επηρεάζεται μόνο έμμεσα από τα ζητήματα βιοηθικής, τα συνδεόμενα με την ανθρώπινη κλωνοποίηση, και μόνο στον βαθμό που οι ατομικές συναρτήσεις χρησιμότητας των μελών της κοινωνίας αντικατοπτρίζουν τέτοια ηθικά ζητήματα. Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε την υποψήφια κοινωνικά βέλτιστη νομοθεσία για την ανθρώπινη κλωνοποίηση ως το μέσο σταθμικό όρο των προτιμήσεων για την ανθρώπινη κλωνοποίηση όλων των μελών της κοινωνίας. Επιπλέον, το κοινωνικά βέλτιστο αποτέλεσμα θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω ενός πλήρως ανταγωνιστικού ελεύθερου συστήματος αγοράς, το οποίο επιτρέπει την εξισορρόπηση των δυνάμεων της προσφοράς και της ζήτησης για ανθρώπινη κλωνοποίηση.
Από την πλευρά της προσφοράς θα μπορούσαμε να σκεφτούμε την προσφορά για ωάρια, σπέρμα-DNA και παρένθετη μητρότητα, ενώ από την πλευρά της ζήτησης όλους εκείνους που είναι πρόθυμοι να πληρώσουν την απαιτούμενη τιμή προκειμένου να αποκτήσουν έναν κλώνο του εαυτού τους ή άλλου ατόμου που έχουν επιλέξει.