openscience

Αρχίζουμε με την επικαιρότητα: σε λίγες μέρες τελειώνουν οι χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες που φέτος γίνονται στο μακρινό Βανκούβερ του Καναδά. Σε αυτούς τους αγώνες συμμετέχουν 82 χώρες, ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι το Περού και η Σερβία συμμετέχουν για πρώτη φορά. Κάποιες χώρες δεν ήταν τόσο τυχερές: η ομάδα του luge από το Τόγκο δυστυχώς ...τράκαρε στον τελευταίο προκριματικό και δεν πήρε στον Καναδά, ενώ οι δύο υποψήφιοι από το Λουξεμβούργο ήταν και αυτοί άτυχοι, αφού ο ένας τραυματίστηκε λίγες μέρες πριν τους αγώνες, ενώ ο άλλος δεν πέρασε τα όρια της τοπικής Ολυμπιακής επιτροπής (ωιμέ!).

Στα καθ’ ημάς: στείλαμε 7 (επτά) αθλητές, εκ των οποίων δύο ανήκουν στην οικογένεια Τσακίρη, με τον πατέρα να προπονεί και την κόρη, και να αγωνίζονται και οι δύο στο δίαθλο, που νομίζω ότι συνίσταται σε πορεία με πέδιλα στο χιόνι και σκοποβολή σε σταθερούς στόχους (αλλά δεν παίρνω και όρκο). Θα μπορούσαμε να έχουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία εδώ, εφάμιλλη των αδελφών Ανδριανόπουλων στο ποδόσφαιρο ή του αείμνηστου Θανάση Σαραβάκου και του δοξασμένου γιου του, Δημήτρη. Για να δούμε λοιπόν πώς πήγαν οι Τσακιραίοι: ο πατέρας, Αθανάσιος Τσακίρης, ήρθε 80^ος σε σύνολο 88 αθλητών στα 20km, "μόλις" 9 λεπτά μετά τον πρώτο, και δεν τερμάτισε στα 10km, ενώ η 19χρονη Παναγιώτα τα πήγε εξίσου καλά, τερματίζοντας 85^η σε 86 αθλήτριες στα 15km και 86^η στις 88 στα 7.5km, ξεπερνώντας και στα δύο αθλήματα την ταλαίπωρη Victoria Padial Hernandez από την Ισπανία, η οποία πάντως φαίνεται να στηρίζεται αρκετά στους χορηγούς της. Σύμφωνα με το site της Ελληνικής Ομοσπονδίας Χιονοδρομίας (ναι, ναι, έχουμε και τέτοια), "η Γιώτα Τσακίρη έκανε αυτό που μπορούσε με τις δυνατότητες που είχε" (OMG!), ενώ ο "Σάκης δεν είχε καμία τύχη με 5 άστοχες βολές, τα έδωσε όλα, ήθελε μια μεγάλη επίδοση αλλά δε του έκατσε"  - δεν του έκατσε!

"Τι σε νοιάζει εσένα;", θα μου πείτε. Προχωρώ δίχως χρονοτριβή: οι εν λόγω δραστηριότητες ανήκουν στην Ελληνική Ομοσπονδία Χιονοδρομίας, η οποία επιχορηγήθηκε το 2009 (επί Γιάννη Ιωαννίδη) με 700.000€ (ολογράφως επτακόσιες χιλιάδες ευρώ). Πρόσφατα, ο νυν γενικός γραμματέας αθλητισμού, Πάνος Μπιτσαξής επεχείρησε να κάνει ένα συμμάζεμα της ΓΓΑ και κυρίως να βάλει φρένο στους πακτωλούς των χρημάτων που παίρνουν ομοσπονδίες εξωτικών σπορ, όπως το σόφτμπολ, το κέρλινγκ ή η τσιδαόμπα (ψάξτε το τελευταίο, είναι ενδιαφέρον). Μέρος αυτού του σχεδίου ήταν να χωριστούν τα επιδοτούμενα αθλήματα σε κατηγορίες, ανάλογα με τη σημασία τους και τις επιτυχίες που έχουν φέρει, με τη λογική ότι κάποια αθλήματα θα συνέχιζαν να επιδοτούνται όπως πριν, αλλά με λιγότερα λεφτά, ενώ κάποια, μικρότερου ενδιαφέροντος, θα έπρεπε να στηρίζονται περισσότερο στις δικές τους δυνάμεις, προσελκύοντας ίσως και κάποιους χορηγούς. Η Ελληνική Ομοσπονδία Χιονοδρομίας, λοιπόν, αντιτάχθηκε στην κατάταξη των αθλημάτων της στα «Αθλήματα Ιδιωτικής Πρωτοβουλίας» και «πρότεινε» (ευτυχώς που δεν «απαίτησε», όπως είναι της μόδας) στον υπουργό Π. Γερουλάνο, πολιτικό προϊστάμενο του κ. Μπιτσαξή, την ένταξη στα «Κρατικώς Ενισχυόμενα Αθλήματα» - και την πέτυχε, αναφέροντας ότι η ΕΟΧ «γίνεται μοχλός για την τοπική ανάπτυξη πολλών ορεινών περιοχών της χώρας συμβάλλοντας  έτσι στην γενικότερη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη» (υπάρχει και η κατηγορία των αθλημάτων με τοπική σημασία) και ότι «Εκατοντάδες Έλληνες αθλητές έχουν εκπροσωπήσει τη χώρα μας στις Χειμερινές Ολυμπιάδες από το 1936, τα Παγκόσμια πρωταθλήματα και τους αγώνες FIS & IBU (διεθνείς Ομοσπονδίες)»! Να τονίσω σε αυτό το σημείο, ότι σύμφωνα με την τελική κατάταξη των αθλημάτων, το χαντμπολ, ας πούμε, είναι «άθλημα εθνικής προτεραιότητας», ενώ η άρση βαρών, η πάλη, η πυγμαχία, η ποδηλασία και το τάε κβον ντο, αθλήματα που έχουν φέρει στη χώρα μας ένα σκασμό μετάλλια, κατηγοριοποιούνται απλά σαν «Αθλήματα Εθνικού Αθλητικού Ενδιαφέροντος», το οποίο σημαίνει ότι «η Ελληνική Πολιτεία αναλαμβάνει την υποχρέωση να παρακολουθεί και να διατηρεί το υπάρχον επίπεδο ανάπτυξης αυτών των αθλημάτων», αλλά «η περαιτέρω εμβάθυνση και διάδοσή τους με εφαλτήριο την κρατική χρηματοδότηση επαφίεται στις οργανώσεις των αθλημάτων αυτών». Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΚΚΕ, που κατά τα άλλα κόπτεται για την ελλειπή χρηματοδότηση των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και απεχθάνεται μετά βδελυγμίας κάθε συζήτηση για ιδιωτική πρωτοβουλία, κατέθεσε ερώτηση προς τον υπουργό για το "πώς θα αντιμετωπίσει την όλη κατάσταση"!

Πού κολλάνε τα «απλά μαθηματικά» που αναφέρω στον τίτλο; Μα, στο τι θα μπορούσαμε να κάνουμε με τα 700 χιλιάρικα της ομοσπονδίας σκι στο βουνό, διάθλου, πατινάζ, κλπ. Σύμφωνα με τις υποτροφίες του προγράμματος ΠΕΝΕΔ, ο κάθε υποψήφιος διδάκτορας στα Ελληνικά πανεπιστήμια μπορεί να αμείβεται με 700€ μηνιαίως (και πληρώνει και την ασφάλισή του από αυτά) – οπότε θα μπορούσαμε μόνο με τα λεφτά αυτά να πληρώνουμε χίλιους μισθούς υποψηφίων διδακτόρων ή αλλιώς 83 (ογδοντα τριών) και κάτι ψιλά για ένα χρόνο. Και μη μου πείτε ότι τα λέω μπακαλίστικα, γιατί θα σας αρχίσω με το ρόπαλο του σόφτμπολ!

Τέλος πάντων, περί προτύπων τα έχω ξαναπεί. Όπως λοιπόν θα έλεγαν και οι μαθηματικοί, όπερ έδει δείξαι - ή αλλιώς, το παλιό, καλό «μάθε παιδί μου γράμματα» μάλλον αντικαθίσταται από κάτι σαν «πήγαινε παιδί μου Αράχωβα (για σκι)»!