Οριστικό τέλος στις εικασίες για τη χρησιμότητα των πολυβιταμινών



Πηγή

Forbes.com


Τρεις νέες δημοσιεύσεις στο περιοδικό Annals of Internal Medicine συμφωνούν με μια μεγάλη λίστα από παλαιότερες στο ότι δεν υπάρχουν οφέλη από τη χρήση πολυβιταμινών. Ο Δρ. Eliseo Guallar, καθηγητής Επιδημιολογίας στη σχολή Δημόσιας Υγείας στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins και οι συνεργάτες του αναφέρουν: «θεωρούμε ότι η υπόθεση έχει κλείσει – η προσθήκη των περισσότερων συμπληρωμάτων βιταμινών και μετάλλων στη δίαιτα ενηλίκων με κανονικό πρόγραμμα διατροφής δεν έχει ορατά οφέλη και μπορεί να είναι ακόμα και βλαπτική. Αυτές οι βιταμίνες δε θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για χρόνια πρόληψη ασθενειών. Επιτέλους, τέλος.»

Στην πρώτη δημοσίευση, ο Stephen Fortmann και οι συνεργάτες του ανέλυσαν συστηματικά τα ευρήματα που σχετίζονται με τα συμπληρώματα βιταμινών και μετάλλων από την Ομάδα Εργασίας Υπηρεσιών Πρόληψης (USPSTF - US Preventive Services Task Force). Όπως αναφέρουν, δε βρήκαν «κανένα εύρημα από τις συνιστώμενες δόσεις που να σχετίζεται με τις ασθένειες του καρδιοαναπνευστικού συστήματος, τον καρκίνο ή τη θνησιμότητα σε υγιή άτομα χωρίς γνωστή έλλειψη διατροφής» για τα περισσότερα από τα συμπληρώματα που εξέτασαν. Άφησαν πάντως ένα παράθυρο ανοικτό για τα συμπληρώματα βιταμίνης D, προτείνοντας τη διεξαγωγή βελτιωμένων μελετών για την καλύτερη αποτίμηση των πιθανών ωφελειών και των κινδύνων.

Στη δεύτερη δημοσίευση, ερευνητές από την ομάδα Physicians Health Study II χρησιμοποίησαν 6.000 γιατρούς ηλικίας 65 ετών και πάνω και τους χορήγησαν πολυβιταμίνες και ψευδοφάρμακα (placebo). Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε δοκιμασίες των γνωσιακών τους ικανοτήτων, της προφορικής μνήμης και της ικανότητας κατηγοριοποίησης για 12 χρόνια, χωρίς να βρεθούν στατιστικά σημαντικές διαφοροποιήσεις σε κανέναν από τους ελέγχους σε καμιά χρονική στιγμή.

Τέλος, ο Gervasio Lamas και οι συνεργάτες του στη μελέτη TACT του National Institute of Health (Trial to Assess Chelation Therapy) μελέτησαν 1.708 ασθενείς με καρδιακή ανακοπή στους οποίους χορηγήθηκαν πολυβιταμίνες ή ψευδοφάρμακο. Στα 4.6 χρόνια που κράτησε η μελέτη, δε βρέθηκαν ούτε εδώ στατιστικά σημαντικές διαφορές στα αποτελέσματα, αν και σε αρκετές περιπτώσεις οι ασθενείς δεν ακολούθησαν πιστά το πρωτόκολλο της θεραπείας. Η κατανομή των ασθενών ως προς τη θεραπεία χηλίωσης (απομάκρυνση υπερβολικής ποσότητας μεταλλικών οξέων και ασβεστίου που συσσωρεύεται στις φλέβες και στις αρτηρίες) ήταν τυχαία. Κατά την περσινή χρονιά, τα αποτελέσματα αυτού του τμήματος της έρευνας αποτέλεσαν αντικείμενο συζήτησης σχετικά με τα πιθανά οφέλη της θεραπείας χηλίωσης. Τον περασμένο μήνα, οι ερευνητές του TACT ανέφεραν ότι όλα τα οφέλη που παρατηρήθηκαν στην κυρίως έρευνα εντοπίστηκαν στο μεγάλο τμήμα των ασθενών που είχαν επίσης διαβήτη, ενώ στη συνάντηση της Αμερικανικής Ένωσης Καρδιολογίας (American Heart Association) παρουσίασαν αποτελέσματα που έδειχναν ότι αν και οι πολυβιταμίνες δεν έφεραν από μόνες τους κάποιο αποτέλεσμα, με παράλληλη θεραπεία χηλίωσης εμφανίστηκε μείωση 10% στα συμβάντα – τα τελευταία αυτά αποτελέσματα δεν έχουν δημοσιευτεί ακόμα.