openscience

Στο infographic του space.com παρακολουθούμε όλη την πορεία του Apollo 11, από την εκτόξευση μέχρι την προσσελήνωση και το ταξιδι του γυρισμού.

Ξεκινώντας από τη Γη στις 16 Ιουλίου 1969, οι τρεις αστροναύτες του Apollo 11, ο κυβερνήτης Neil Armstrong, ο πιλότος της σεληνακάτου Edwin "Buzz" Aldrin και ο πιλότος της ακάτου ελέγχου Michael Collins, μπήκαν στην τροχιά της σελήνης στις 19 Ιουλίου. Την επόμενη μέρα, ο Armstrong και ο Aldrin μπήκαν στη σεληνάκατο Eagle για να κάνουν τα πρώτα βήματα της ανθρωπότητας στο μοναδικό φυσικό δορυφόρο της Γης.

Οι τρεις αστροναύτες ήταν γεννημένοι το 1930 και είχαν μεγάλη εμπειρία από αποστολές στην πολεμική αεροπορία - ο Aldrin μάλιστα είχε συμμετάσχει στον πόλεμο της Κορέας, λίγα χρόνια νωρίτερα. Για να ξεφύγουν από την έλξη της Γης, ο πύραυλος Saturn V χρειάστηκε να αναπτύξει ταχύτητα μεγαλύτερη από τα 40.000 χαώ. Η σεληνάκατος βρισκόταν στο τρίτο κομμάτι του πυραύλου, το τελευταίο που απέμεινε καθώς οι άδειες πλέον δεξαμενές καυσίμων απορρίπτονταν από τον πύραυλο. Στο ταξίδι της επιστροφής, για να ξεφύγουν από την έλξη της Σελήνης, αρκούσαν οι πύραυλοι που ήταν ενσωματωμένοι στο μικρό σκάφος που κουβάλησε τους δύο "τυχερούς" αστροναύτες στην επιφάνεια του φεγγαριού.

Κατά την ώρα της προσσελήνωσης, το φεγγάρι βρισκόταν στη φάση από τη νέα σελήνη προς το πρώτο τέταρτο (waxing crescent) κι έτσι ο Ήλιος θα ανέτειλε πάνω από το σημείο προσεδάφισης του Eagle, δημιουργώντας σκιές που θα αποκάλυπταν το ανάγλυφό του και τυχόν κρατήρες ή μεγάλους βράχους. Κατά την προσσέγιση, ο Armstrong παρατήρησε ότι ο αυτόματος πιλότος οδηγούσε τη σεληνάκατο προς μια περιοχή γεμάτη βράχους και κρατήρες, με το όνομα "West Crater". Για να την αποφύγει, απενεργοποίησε την αυτόματη πορεία και μανουβράρισε το Eagle σε μια ασφαλή, επίπεδη περιοχή πίσω από τους κρατήρες - κατά τη στιγμή της προσσελήνωσης, το Eagle είχε ακόμα καύσιμα για μόλις 30 δευτερόλεπτα!