openscience

Η διαδικασία της δημιουργίας κεραυνού δεν είναι απολύτως κατανοητή και δεδομένη αλλα γενικά πιστεύεται πως μάζες υδρατμών καθώς κινούνται κάθετα προς αντίθετες κατευθύνσεις φορτίζονται λόγω συγκρούσεων και τα θετικά φορτισμένα σωματίδια καταλήγουν να βρίσκονται πάνω από τα αρνητικά. Αλλά και το έδαφος αποκτά μια πολικότητα με τα θετικά φορτία στην επιφάνεια και τα αρνητικά στο εσωτερικό.

Στη συνέχεια το πεδίο που έχει δημιουργηθεί στον ουρανό προκαλεί σταδιακό ιονισμό του αέρα προς διάφορες κατευθύνσεις έως μια από αυτές τις γραμμές συναντήσει το κατάλληλο σημείο στη γη για να κλείσει τον κύκλο και να διοχετευθεί ολόκληρο το φορτίο. Λόγω των πολλών αυτών γραμμών αποκτά ο κεραυνός ή μάλλον η ορατή αστραπή το χαρακτηριστικό σχήμα της. Πέρα από την κύρια γραμμή εκφόρτισης και όλα τα υπόλοιπα συσσωρευμένα φορτία που ακολούθησαν άλλες διαδρομές διαπερνούν την κύρια γραμμή με αποτέλεσμα κάτι που μοιάζει με πολλαπλούς κεραυνούς.

Όλα αυτά συμβαίνουν σε χιλιοστά του δευτερολέπτου!