openscience

Τα βιο-απόβλητα ή, πιο σωστά ίσως, "βιολογικά απόβλητα", είναι όπως λέει η λέξη, τα βιοδιασπώμενα απορρίμματα του κήπου και της κουζίνας, αποφάγια, γκαζόν, κλαδιά και φύλα που μπορούν να προέρχονται από σπίτια ή και από πιο μεγάλους... παραγωγούς όπως τα εστιατόρια ή και οι βιομηχανίες τροφίμων. Από την άλλη πλευρά, δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία τα γεωργικά απόβλητα, η κοπριά, τα αστικά και βιομηχανικά λύματα και άλλα ανακυκλώσιμα ήδη όπως υφάσματα, χαρτιά και ξύλο.

Σήμερα σχεδόν το ήμισυ ή 41% καταλήγει στις χωματερές, με το ποσοστό να φθάνει και το 90 σε ορισμένες χώρες όπως η Πολωνία ή ακόμα η Λιθουανία. Σε ορισμένες χώρες, όπως η Αυστρία, η Ολλανδία, η Δανία ή η Σουηδία, ή ακόμα σε περιοχές όπως το ολλανδόφωνο Βέλγιο, η Καταλονία και η βόρειος Ιταλία γίνεται διαχωρισμός και, σε ορισμένες, όπως η Σουηδία και η Δανία καύση σε ποσοστό περίπου 50%. Τέλος, ένα μέρος των βιο-απορριμμάτων ανακυκλώνεται ως λίπασμα, κάτι που είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στη Γερμανία και την Αυστρία.

Με το ψήφισμά του, που υπογράφει ο Πορτογάλος ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, José Manuel Fernandes, έρχεται σε συνέχεια της Πράσινης Βίβλου που εξέδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο τέλος του 2008, το ΕΚ προτείνει σειρά τρόπων με τους οποίους θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί το φαινόμενο. Έτσι, θα μπορούσε να διαδοθεί πανευρωπαϊκά ο διαχωρισμός στην πηγή, στο κάθε νοικοκυριό, εστιατόριο ή βιομηχανία και η χωριστή αποκομιδή, εκτός από τις περιοχές στις οποίες αυτό είναι οικονομικά ή και περιβαλλοντικά ανέφικτο. Θα μπορούσε επίσης να αυξηθεί το ποσοστό ανακύκλωσης ή και να ενθαρρυνθεί η μετατροπή του σε βιοκαύσιμο (βιοαέριο) ή λίπασμα με τη δημιουργία διαφορετικών κατηγοριών τέτοιων λιπασμάτων. Τέλος, οι ευρωβουλευτές ενθαρρύνουν τις κυβερνήσεις να προωθήσουν "δράσεις περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης στον τομέα των βιολογικών αποβλήτων".