openscience

Γιατροί στον Καναδά αντιμετώπισαν μια σπάνια πάθηση των ματιών χρησιμοποιώντας σαν «φάρμακο» παιχνίδια τύπου first person shooter, καταρρίπτοντας το μύθο που θέλει τα παιχνίδια υπολογιστών να βλάπτουν την όραση. Οι ερευνητές βρήκαν ότι η όραση των ενηλίκων που έπαιζαν τα παιχνίδια για 40 ώρες κάθε μήνα βελτιώθηκε τόσο ώστε να διαβάζουν τουλάχιστον μια ή δύο περισσότερες γραμμές από τον συνηθισμένο πίνακα στο οφθαλμιατρείο.

Τα παιχνίδια που απαιτούν από τον παίκτη να αντιδράσει στο τι γίνεται μπροστά του, να χρησιμοποιήσει την περιφερειακή του όραση και να παρακολουθήσει αντικείμενα που είναι συχνά αχνά και κινούνται σε διάφορες κατευθύνσεις, ενίσχυσαν το οπτικό σύστημα σε ενήλικες με σημαντικά εκ γενετής προβλήματα όρασης, προσφέροντας ενδείξεις για την ικανότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου να εκπαιδευτεί και να ξεπεράσει συγκεκριμένες καταστάσεις. Σύμφωνα με τη Daphne Maurer, ψυχολόγο στο Πανεπιστήμιο McMaster στο Hamilton του Ontario, «όλοι [οι συμμετέχοντες] είχαν σημαντική βελτίωση όσον αφορά στην όρασή τους. Επίσης, κατάφεραν να δουν αντικείμενα με μικρότερη αντίθεση (contrast) και μικρότερες διαφορές σε πρόσωπα και κινούμενα αντικείμενα» - η ανακοίνωση έγινε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο των Επιστημών στο Βανκούβερ.

Η εργασία αυτή συμπληρώνει παλαιότερες έρευνες στις οποίες τα παιχνίδια υπολογιστών χρησιμοποιήθηκαν για να αντιμετωπίσουν άλλα προβλήματα όρασης. Τον Οκτώβριο, ο Somen Ghosh της οφθαλμολογικής κλινικής Micro Surgical στην Καλκούτα της Ινδίας, ανέφερε ότι η χρήση του παιχνιδιού Unreal Tournament βελτίωσε την όραση παικτών ηλικίας 10 – 18 ετών με αμβλυωπία.

Η Maurer εργάστηκε με έξι άτομα ηλικίας 19 – 31 ετών με εκ γενετής καταρράκτη σε κάθε μάτι. Η κατάσταση των συμμετεχόντων εμπόδιζε την οπτική επαφή με τον κόσμο, εκτός από τις σημαντικές αλλαγές στη φωτεινότητα. Τα περισσότερα παιδιά που γεννιούνται με αυτήν την ασθένεια υποβάλλονται σε εγχείρηση και χρησιμοποιούν φακούς επαφής για να διορθώσουν την όρασή τους – παρόλα αυτά, η όρασή τους δε φτάνει ποτέ αυτή των υγιών παιδιών. «Ακόμα και με θεραπεία στην ηλικία των δύο μηνών, ένα μωρό με αυτήν την ασθένεια θα έχει οπτικό μειονέκτημα», είπε η Maurer. Το πρόβλημα παραμένει γιατί ο καταρράκτης εμποδίζει τη φυσιολογική ανάπτυξη του οπτικού φλοιού στον εγκέφαλο, περιοχή που είναι υπεύθυνη για την επεξεργασία της οπτικής πληροφορίας. «Αν και το πρόβλημα ξεκινά στο μάτι, καταλήγει να είναι πρόβλημα του οπτικού φλοιού».

Η χρήση του παιχνιδιού υπολογιστή φαίνεται πως μετέβαλλε τη λειτουργία του οπτικού φλοιού, αναστρέφοντας τη ζημιά στον οπτικό φλοιό. Η επίδραση των παιχνιδιών ήταν μεγαλύτερη όταν οι παίκτες είχαν την προσοχή τους στο παιχνίδι στο μέγιστο βαθμό. Η Maurer αναμένει ότι η βελτίωση της όρασης είναι μόνιμη, αλλά συνεχίζει να παρακολουθεί τους ασθενείς, και αναφέρει ότι μια κλινική δοκιμή είναι απαραίτητη πριν τα παιχνίδια υπολογιστών να μπορούν να συνταγογραφηθούν για ασθένειες. «Πιστεύαμε ότι αυτό το έλλειμμα στην όραση ήταν μόνιμο, αλλά τα πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι δεν είναι απαραίτητα έτσι. Ο εγκέφαλος ενός ενηλίκου μπορεί ακόμα να είναι αρκετά εύπλαστος ώστε να επιτρέπει την αντιμετώπιση [και] τα παιχνίδια υπολογιστών έχουν πολλά πλεονεκτήματα σαν θεραπεία των παθήσεων της όρασης», συνέχισε η Maurer, που εργάζεται μαζί με άλλους ερευνητές πάνω στην ανάπτυξη ενός λιγότερο βίαιου παιχνιδιού.