openscience

Στις διάφορες εκδόσεις της, η Barbie έχει υπάρξει από μοντέλο για μαγιώ μέχρι οδηγός αγώνων και …Άνγκελα Μέρκελ. Ανάμεσα στα λίγα μοντέλα που δείχνουν τη Barbie σαν επαγγελματία, έρχεται να προστεθεί κι ένα βιβλίο που λέει στα κορίτσια ότι (τελικά) δε μπορούν να είναι προγραμματίστριες ή δημιουργοί παιχνιδιών. Αν και ο τίτλος του βιβλίου είναι “Barbie: I Can be a Computer Engineer”, το βιβλίο της Susan Marenco (εκδ. Random House) λέει στα μικρά κορίτσια ότι θα πρέπει να περιοριστούν στο ρόλο του σχεδιαστή, και όχι του δημιουργού, ενός ψηφιακού παιχνιδιού: το βιβλίο περιγράφει πως η Barbie σχεδίασε το παιχνίδι, αλλά δε μπορεί να το υλοποιήσει χωρίς τη βοήθεια των αρσενικών φίλων της. Παράλληλα, μολύνει κατά λάθος δύο υπολογιστές με ιό, καλεί το φίλο της να διορθώσει το πρόβλημα, αλλά τελικά δέχεται όλα τα εύσημα τόσο για το παιχνίδι, όσο και για το σέρβις των υπολογιστών. Όπως περιγράφει η Roxanne M στο site του Amazon που πουλάει το βιβλίο, ο τίτλος του θα έπρεπε μάλλον να είναι "I Can Manipulate Boys Into Programming While I Sit Back and Take Credit".

Ακόμα κι έτσι, ένας τίτλος σαν το "I Can Be a Game Designer" θα ήταν κι αυτός αρκετά καλός. Παρόλα αυτά, το ίδιο το βιβλίο φαίνεται ότι ούτε καν μέχρι εκεί δε φτάνει, καθώς το παιχνίδι που σχεδιάζει η Barbie εντάσσεται στο γνωστό κλισέ για τα «κοριτσίστικα» παιχνίδια με τα γλυκούλικα, μικρά ζωάκια, τύπου Pet Rescue, και όχι τα παιχνίδια που φτιάχνουν οι «πραγματικοί gamers».

Η ίδια η Barbie, πάντως, φαίνεται να είναι ικανοποιημένη από το ρόλο που παίζει στη δημιουργία του παιχνιδιού: «εγώ απλά κάνω τη σχεδίαση, αλλά θα χρειαστώ τη βοήθεια του Steven και του Brian για να τη μετατρέψω σε πραγματικό παιχνίδι!», λέει στη φίλη της Skipper γελώντας. Ακόμα και το flash drive της Barbie ακολουθεί τα γνωστά κλισέ, καθώς έχει σχήμα καρδιάς. Το κακό είναι ότι μέσα σε αυτό το flash drive περιέχεται ένας ιός, τον οποίο η Barbie δεν εντοπίζει μέχρι που ο υπολογιστής της κολλάει (άρα ούτε antivirus ή antimalware δεν είχε σκεφτεί να χρησιμοποιήσει…). Η Barbie χρειάζεται τη βοήθεια της αδελφής της για το restart, ενώ μολύνει ακόμα και τον υπολογιστή της Skipper, η οποία (προφανώς) δεν είχε κάποιο backup για τη σχολική της εργασία ή τη μουσική της. Η Skipper αντιδρά με έναν …μαξιλαροπόλεμο, αναγκάζοντας τη Barbie να τρέξει για βοήθεια για να προλάβει την περαιτέρω «αιματοχυσία».

Η Barbie ξεκινά να διορθώσει το πρόβλημα στους μολυσμένους υπολογιστές, ακολουθώντας τις οδηγίες της δασκάλας πληροφορικής. Όταν όμως οι φίλοι της Steven και Brian φτάνουν στη σκηνή, της λένε ότι η δουλειά θα γίνει πιο γρήγορα, αν τους αφήσει να βοηθήσουν. Αν και η γενική συμπεριφορά των αγοριών στο βιβλίο είναι μάλλον θετική, ακολουθεί κι αυτή το στερεότυπο που θέλει τη σχεδίαση να είναι λιγότερο σημαντική από τον κώδικα. Στο τέλος πάντως, και χωρίς να έχει γράψει γραμμή κώδικα, η Barbie φτάνει στο συμπέρασμα ότι "I guess I can be an engineer!"

Θεωρητικά, η σειρά “I can be a…” της Barbie αποσκοπεί στο να δείξει τις δυνατότητες των κοριτσιών να ακολουθήσουν οποιαδήποτε σταδιοδρομία θέλουν, από surfer μέχρι πρόεδρος των Η.Π.Α. Το πρόβλημα είναι ότι τα περισσότερα παιχνίδια για κορίτσια ακολουθούν τόσο πιστά τα κοινωνικά στερεότυπα, ακόμα κι αν προσπαθούν να αφαιρέσουν τυχόν στεγανά: το λάθος στην προσέγγιση είναι ότι η Barbie δε μπορεί να βοηθήσει σε καμιά περίπτωση τα κορίτσια να αποκτήσουν τη θέση και τη σταδιοδρομία που μπορούν, ποζάροντας τις ιδανικές της αναλογίες και το bikini της για εξώφυλλο περιοδικού, ούτε να κρύψει την πραγματική πολιτισμική της ταυτότητα με το ροζ ταγιέρ μιας «προγραμματίστριας». 

[via]