openscience

Το βραβείο Nobel Φυσικής για το 2011 απονεμήθηκε από κοινού στον Saul Perlmutter, από το εργαστήριο Lawrence Berkeley, και τους Brian Schmidt (Εργαστήριο Ερευνών της Αυστραλίας) και Adam Reiss (Πανεπιστήμιο Johns Hopkins) για την ανακάλυψη της επιτάχυνσης της διαστολής του Σύμπαντος. Σύμφωνα με την καθ. Olga Botner, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Uppsala και μέλος της επιτροπής της Σουηδικής Ακαδημίας που απονέμει τα βραβεία Nobel, "σε ένα Σύμπαν όπου κυριαρχεί η ύλη, θα περίμενε κανείς η διαστολή να επιβραδύνεται λόγω της βαρύτητας. [...] Φανταστείτε την έκπληξη, όταν το 1998, οι δύο ερευνητικές ομάδες των οποίων ηγούνται οι επιστήμονες που βραβεύουμε φέτος έφτασαν στο συμπέρασμα ότι όχι μόνο δεν επιβραδύνεται, αλλά στην πράξη επιταχύνεται". Οι τρεις επιστήμονες έφτασαν σε αυτό το συμπέρασμα, συγκρίνοντας τη φωτεινότητα κοντινών και απομακρυσμένων υπερκαινοφανών αστέρων (supernovae): η παρατήρηση ότι οι απομακρυσμένοι υπερκαινοφανείς ήταν κατά 25% λιγότερο λαμπεροί, τους οδήγησε σε μια ανακάλυψη-ορόσημο για την κοσμολογία και μια πρόκληση για τους επιστήμονες για τα επόμενα χρόνια.

Στο βίντεο, ο Sean Carroll, ερευνητής θεωρητικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο Caltech και συγγραφέας/αρθρογράφος, μάς δίνει μια εξήγηση για το φαινόμενο της επιτάχυνσης της διαστολής του Σύμπαντος, βασισμένη στη θεωρία της "σκοτεινής ενέργειας" (dark energy) που υπάρχει παντού στο διάστημα και, σύμφωνα με τον Einstein, μπορεί να ευθύνεται για την "άπωση" που προκαλεί την επιτάχυνση.