openscience

Οι άνθρωποι έχουν κατά καιρούς περίεργα γούστα στο σεξ. Έχετε ακούσει όμως ποτέ κάποιον να έχει κοιμηθεί με…πρωτόγονο;

Μια νέα μελέτη υποστηρίζει ότι διευθέτησε μια από τις μεγαλύτερες διαμάχες της ανθρώπινης εξέλιξης, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι διασταυρώθηκαν με τους Νεάντερταλ. Είναι γνωστό ότι άνθρωποι, των οποίων η πρόσφατη καταγωγή είναι από την Αφρική, έχουν λιγότερα γονίδια κοινά με τους Νεάντερταλ, από εκείνους των οποίων η προέλευση είναι από την Ευρώπη ή την Ασία. Υπάρχουν δύο εξηγήσεις για αυτό. Η πιο προφανής είναι ότι οι άνθρωποι και οι Νεάντερταλ κατά καιρούς υπήρξαν ζωηρούληδες, ζευγάρωσαν και η γενετική σχέση τους ήταν αρκετά κοντά ώστε κάποιοι από τους απογόνους επέζησαν για να περάσουν τα γονίδιά τους σε εμάς. Όλα αυτά όμως, αφού είχαν εγκαταλείψει οι άνθρωποι την Αφρική.

Η εναλλακτική άποψη είναι ότι οι Νεάντερταλ αποσπάστηκαν από έναν υπο-πληθυσμό των κοινών μας προγόνων και ότι ο ίδιος υπο-πληθυσμός παρείχε επίσης το μεγαλύτερο μέρος ή το σύνολο των ανθρώπων που στη συνέχεια εγκατέλειψαν την Αφρική. Η συζήτηση μεταξύ αυτών των δύο σεναρίων δεν είχε καταλήξει κάπου ως τώρα. Όπως τα περισσότερα θέματα στον τομέα της πρώιμης ανθρώπινης προέλευσης, είχε μάλλον πάρει φωτιά κατά καιρούς. Οι προηγούμενες μέθοδοι ανάλυσης γονιδιώματος είχαν αγωνιστεί σκληρά για να γίνει διάκριση μεταξύ των δύο.

Πλέον, μια μελέτη στο περιοδικό Genetics φαίνεται να βρήκε την άκρη. “Η προσέγγισή μας μπορεί να διακρίνει ανάμεσα σε δύο ελαφρώς διαφορετικά σενάρια που θα μπορούσαν να εξηγήσουν τις γενετικές ομοιότητες μεταξύ των Νεάντερταλ και των σύγχρονων ανθρώπων από την Ευρώπη και την Ασία”, είπε ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, ο Δρ. Konrad Lohse από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.

Η τεχνική αναπτύχθηκε αρχικά για τη σύγκριση συγγενών ειδών και υποειδών εντόμων, καθώς και απομονωμένων σε νησιά πληθυσμών χοίρων στη Νοτιοανατολική Ασία. Όπως δήλωσε ο Lohse: “Δεδομένου ότι η μέθοδος κάνει μέγιστη χρήση των πληροφοριών που περιέχονται σε μεμονωμένα γονιδιώματα, είναι ιδιαίτερα συναρπαστική για την αποκάλυψη της ιστορίας ειδών που είναι σπάνια ή έχουν εξαφανιστεί”. Ο Lohse συνέκρινε τέσσερα γονιδιώματα, ενός Αφρικανού, ενός που ζούσε έξω από την Αφρική, ενός χιμπατζή και ενός απολιθωμένου Νεάντερταλ. Χώρισε το γονιδίωμα σε μικρά τμήματα και εκτίμησε την πιθανότητα των δύο σεναρίων για το καθένα, λαμβάνοντας υπόψη τις ομοιότητες των δύο σύγχρονων ανθρώπων σε σύγκριση με άλλα είδη. Η μέθοδος αποδείχθηκε ισχυρή για διαφορετικά μήκη των τμημάτων. Η μελέτη αναφέρει πως “η ανάλυση επιτρέπει να απορριφθεί οριστικά το μοντέλο της προγονικής δομής στην Αφρική και αντ’ αυτού αποκαλύπτει την ισχυρή υποστήριξη της μείξης των Νεάντερταλ στην Ευρασία”.

Η μελέτη διαπίστωσε επίσης μια υψηλότερη αναλογία γονιδίων Νεάντερταλ σε μη Αφρικανούς ανθρώπους σε σύγκριση με προηγούμενη έρευνα (3,4 έως 7,3 % αντί για 1,5 έως 2,1 %). Ωστόσο, ο Lohse λέει πως διαφορετικές μέθοδοι παράγουν κάπως διαφορετικά αποτελέσματα για το θέμα αυτό. Ο Lohse εκτιμά ότι άνθρωποι και Νεάντερταλ διαφοροποιήθηκαν 329 με 349.000 χρόνια πριν, ενώ αυτοί που έφυγαν από την Αφρική και εκείνοι που παρέμειναν, 122 με 141.000 χρόνια πριν. Το έργο του είναι σύμφωνο με πρόσφατες μελέτες που προτείνουν ότι υπήρξε επίσης διασταύρωση μεταξύ ανθρώπων και Νεάντερταλ με τους Denisovans, καθώς και έναν άλλο μυστηριώδη συγγενή, αν και πολλές εκτιμήσεις για την εγκατάλειψη της Αφρικής δείχνουν σημαντικά μεταγενέστερο χρόνο.

Ο εκδότης του περιοδικού Genetics, Mark Johnston, εξήρε τη μελέτη αυτή όχι μόνο για τη λύση του αμφιλεγόμενου αυτού ζητήματος, αλλά και για το ότι ανοίγει το δρόμο για την κατανόηση της εξελικτικής ιστορίας άλλων ειδών.

Να λοιπόν που συμπληρώθηκε άλλο ένα κομμάτι στο παζλ της ιστορίας και της εξέλιξης του ανθρώπου. Και αυτό το κομμάτι μάς υπενθυμίζει την πραγματική μας θέση στην φύση.